BOYOZ, en temel beslenme aracı olarak 500 yıl önce İber yarımadasından ülkemize gelirken ailesini doyurmayı görev bilmiş sefarada kadınlarının ellerinde ve yüreğinde geldi.
Osmanlı zamanında Anadolu’nun çeşitli yörelerine yerleştirilen Sefaradların bir kolu da İzmir ve çevresini yurt edindi…Kadınların evlerde hayat verdiği BOYOZ, o dönemlerde kadınların ellerinden erkeklere geçti. Yerleşik fırınlar ile yapılan anlaşma gereği çok erken saatte pişirirler ise BOYOZ için fırını kullanma şansları vardı.
Aynı zamanda buğday, susama ve bitkisel yağların kullanımını da dikkate alır isek tarladan başlayan emek yoğun süreç her daim kadını erkeği üretimde yanyana tutmuştur.
Erkencilik yaşamın doğasında daha tarlaya atılan ilk tohumla başlamıştır aslında. Sabahın seherinde uyanan kadınlar ve erkekler tarlaya giderken de ,hamuru mayalarken de fırına giderken de erkenci TARLA KUŞLARI gibidir aslında… Ve hatta günümüzde ,kent yaşamının yoğun temposunda, ofisine de koşarak giderken köşe başından eline BOYOZ alarak koşturanlarda.

Üreticilerimiz ile el ele üretim kalitesini koruma sorumluluğu ile hep beraber… ÜRETEREK VARIZ… BİZLER TARLA KUŞLARIYIZ…